Απολογισμός

Τι μας περίσσεψε απ΄ το σκηνικό;
Το κάθισμα και τ΄ άλλο κάθισμα,
η απότομη στροφή του αέρα.
Ή, ας πούμε, ο μακαρίτης ήλιος
με τα τζάμια του και τα πουλιά του.

Πως προχωρούμε και συγκατανεύουμε,
Ναι, θα συναντηθούμε κάποτε,
θα σε θυμάμαι....

Ο,τι μετακινείται,
ό,τι περνάει δίχως ν΄ ακούγεται,
μόλις ακούγεται μέσα στις λέξεις.

Μεταστροφές, επαναλήψεις,
χάσματα, η παραίτηση,
προπάντων η παραίτηση.

Εκείνο που έφυγε δίχως να φύγει,
ο τοίχος ανασαίνει,
η π έ τ ρ α έχει σ κ ι ά,
τ΄ αγκάθι έχει φεγγάρι,
ο φτωχός θησαυρός απροστάτευτος
απ΄ τα δόντια του δάσους,

Η μικρή ξεχασμένη κοιλάδα
στη σκάφη της σ ι ω π ή ς,
με μια στάλα μαύρο νερό.

Τι νομίζεις λοιπόν....
πως μας έχει απομείνει;